نمایش مبدأ برای عیسی بن صُبَیح

ابوموسی عیسی بن صَبیح بصری، یکی از بزرگان [[معتزله]] مي‌باشد. وی که شاگرد [[بشر بن معتمر]] بوده به زهد و عبادت شناخته شده است. لقب وی را [[ابن ندیم]] «مردار» و [[محمد بن احمد ذهبی]] «مرداز» و [[ابن حجر عسقلانی]] «مدرار» ضبط کرده اند. [[اهل سنت]] با همه اختلافی که با [[معتزله]] دارند وی را اهل دیانت دانسته اند. وی آرای مخصوص به خود داشته تا آن جا که برخی به وی مي‌گویند: اگر چنین است که تو مي‌گویی تنها تو و سه تن به بهشت داخل مي‌شوید. وی در سال 226 هجری قمری وفات یافته است. <ref> [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج9، ص218 / [[لسان المیزان]]، [[ابن حجر عسقلانی]]، ج5، ص372 / [[الفهرست ابن ندیم|الفهرست]]، [[ابن ندیم]]، ص206</ref>


==پانويس==