نمایش مبدأ برای معاویة بن ابی سفیان

ابوعبدالرحمن [[معاویة بن ابی سفیان]] بن حرب بن امیة بن عبد شمس بن عبد مناف قریشی اموی سر سلسله خلفای [[امویه]] است. پدرش که صخر نام داشته بیشتر با کنیه خود ابوسفیان شناخته شده و مادرش [[هند]] دختر عتبة بن ربیعة بن عبد شمس است که با لقب [[هند]] جگرخوار شناخته مي‌شود. [[اهل سنت]] مي‌گویند وی قبل از پدرش اسلام آورده ولی از ترس او تا زمان فتح [[مکه]] اسلام خویش را پنهان داشته است. [[شیخ طوسی]] وی را از زمره صحابه [[پیامبر صلی الله علیه و آله]] برشمرده است. [[معاویة بن ابی سفیان]] پس از مرگ برادرش یزید بن ابی سفیان (اواخر دهه دوم هجری) توسط [[عمر بن خطاب|عمر]] به عنوان امیر [[شام]] انتخاب گردید. و سپس امارت وی بر [[شام]] توسط [[عثمان بن عفان]] مورد تأیید قرار گرفت. ظاهراً حکومت وی 20 سال به طول انجامیده و وی حدود 20 سال نیز خلافت کرده است. [[اهل سنت]]، [[معاویة بن ابی سفیان]] را در زکاوت ستوده اند و روایات بسیاری را از [[عمر بن خطاب|عمر]] در شأن هوش او نقل کرده اند. پس از مرگ [[عثمان بن عفان]] (مقتول 35هـ. ق) [[معاویة بن ابی سفیان]] به بهانه خون خواهی وی، از بیعت با [[امیرالمؤمنین]] سر باز مي‌زند که در نهایت این امر به جنگ صفین منجر مي‌گردد. این جنگ در سال 37 هجری قمری با فتنه [[خوارج]] خاموش گردید و پس از شهادت حضرت امیر (40هـ. ق) [[امام حسن علیه السلام]] ابتدا به جنگ با [[معاویة بن ابی سفیان]] پرداخت و سپس با وی قرارداد صلح امضا نمود. سال مذکور (40هـ. ق) را بواسطه پایان نزاع های داخلی، عام الجماعه نام داده اند. [[معاویة بن ابی سفیان]] که در سال 39 هجری قمری خود را خلیفه خوانده بود در سال 60 هجری قمری در حالی که 82 سال داشت در [[دمشق]] وفات یافت. 

وی را باید پایه گذار بدعت سلطنت در جهان اسلام دانست. حرکتی که با گرفتن بیعت برای [[یزید بن معاویة]] آغاز شد و در نهایت به حادثه عظیم عاشورا (61هـ. ق) منجر گردید. و بعدها در دوره عباسیان نیز ادامه یافت، در حالی که پیش از آن خلافت اگر به ارزش حقیقی افراد تعیین نمی شد، به صرف نسب نیز معین نمی گردید. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج7، ص261 / انساب الاشراف، بلاذری، ج5، ص21 / [[البدایة و النهایة]]، [[ابن کثیر]]، ج8، ص81 / تاریخ [[دمشق]]، ابن عساکر، ج62، ص24 / [[تهذیب الکمال فی اسماء الرجال]]، [[جمال الدین مزی]]، ج28، ص176 / [[اختیار معرفة الرجال]]، [[کشّی]]، [[شیخ طوسی]]، ص46 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج4، ص285 / [[شذرات الذهب فی اخبار من ذهب]]، [[ابن عماد حنبلی]]، ج1، ص65 / [[معجم رجال الحدیث]]، [[آیت الله خویی]]، ج18، ص192</ref>



==پانويس==