نمایش مبدأ برای خطیب بغدادی

ابوبکر احمد بن علی بن ثابت بن احمد بن مهدی بغدادی [[شافعی]] اشعری تاریخ نگار، محدث و خطیب توانای قرن پنجم هجری قمری است. وی که در سال 392 هجری قمری در حوالی [[بغداد]] به دنیا آمده، تصانیف متعددی در علوم مختلف دارد. خطیب سفرهای متعددی به مناطق اسلامی داشته و در فقه از بزرگان مذهب [[شافعی]] به حساب می آید. وی مدتی در [[دمشق]] ساکن بود و در آخر عمر به [[بغداد]] آمده و درسال 463 هجری قمری در همان شهر وفات یافت. در شأن علمی خطیب کلمات بسیاری نقل شده که می توان از آن ها، شأن بلند علمی وی را به راحتی استفاده کرد. کتاب عظیم تاریخ [[بغداد]] از آثار بی نظیر او محسوب می شود. از وی اشعاری نیز به جای مانده است. <ref> [[روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات]]، [[محمدباقر موسوی خوانساری]]، ج1، ص293 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج13، ص590 / [[موسوعة طبقات الفقهاء]]، [[آیت الله جعفر سبحانی]]، ج5، ص38 / المستفاد من ذیل تاریخ [[بغداد]]، ابن دمیاطی، ج19، ص54</ref>


==پانويس==