نمایش مبدأ برای ابراهیم بن صالح الرشید

ابراهیم بن صالح بن عبدالرحمن ملقب به الرشید، صوفی و ادیب قرن سیزدهم هجری قمری است. وی از زمره مریدان شیخ [[احمد بن ادریس مراکشی]] سرسلسله فرقه [[احمدیه]] بوده و بنابر نقل برخی بزرگترین شاگرد وی و پایدارترین فرد در علوم و اسرار وی بوده است. شیخ ابراهیم در سال 1253 هجری قمری و در ایام اقامت شیخ [[احمد بن ادریس مراکشی]] در [[یمن]] به حلقه مریدان وی در آمده و هفت سال در زمره تلامذه وی مقیم گردیده است. وی در سال 1291 هجری قمری وفات یافته است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج1، ص44 / [[ملوک العرب]]، [[امین ریحانی]]، ج1، ص287</ref>


==پانويس==