نمایش مبدأ برای عبدالسلام بن سعید بن حبیب سحنون

ابوسعید عبدالسلام بن حبیب (یا: بن سعید بن حبیب) تنوخی قیروانی ملقب به سحنون از فقهای بزرگ [[مالکی]] مذهب قرن سوم هجری قمری است. وی که اصالتاً [[حمص]]ی بوده در سال 160 هجری قمری در [[قیروان]] به دنیا آمده و از بزرگان فقها در [[بلاد مغرب]] شناخته می شود. سحنون مدت ها قضاوت [[قیروان]] را برعهده داشته و با القاب الامام و العلامه مورد اشاره قرار گرفته است. کتاب معروف وی با نام «المدوّنه» در فقه [[مالکیه]] نگاشته شده است. سحنون در زبان مردم مغرب نام پرنده ای باهوش است و ظاهراً به واسطه ذکاوت وی در امر قضا، این نام بر وی اطلاق شده است. این نام به ضم و فتح سین خوانده می شود. وی را به زهد نیز ستوده‌اند. سحنون در سال 240 هجری قمری وفات یافته است. <ref> [[الاعلام قاموس التراجم]]، [[خیرالدین زرکلی]]، ج4، ص5 / [[سیر اعلام النبلاء]]، [[محمد بن احمد ذهبی]]، ج10، ص70 / [[موسوعة طبقات الفقهاء]]، [[آیت الله جعفر سبحانی]]، ج3، ص316</ref>

ریاض النفوس می نویسد: «نام سحنون، عبد السلام بود ولی نام سحنون بر وی غلبه پیدا کرد.»<ref>ریاض النفوس، [[مالکی]]، ج1، ص345</ref>


==پانويس==