نمایش مبدأ برای میر حامد حسین

علامه میرحامد حسین، از سادات موسوی است و با بیست و هفت واسطه، نسبش به امام هفتم [[امام موسی کاظم]] علیه السلام مي‌رسد. نیاکان او در طول قرون گذشته، همه از سادات اهل علم و زهد و فضیلت بوده اند. شایان ذکر است که این خاندان در اصل ایرانی بودند و در [[نیشابور]] زندگی مي‌کردند و در قرن هفتم، سید اوحدالدین ـ جد پانزدهم میرحامد حسین ـ در پی حمله مغول، به هندوستان هجرت کرد و در شهر [[کنتور]] رحل اقامت افکند. سیدمحمد حسین (م: 1288ق) پدربزرگ میرحامد حسین، فقیهی ارجمند و در زهد و عبادت سرآمد روزگار بود. علامه سید محمد قلی (م: 1260ق) پدر میرحامد حسین، از علمای بزرگ قرن سیزدهم هجری و از صاحب نظران در علم کلام بود. مدتی نیز در شهر [[میرتهه]] بر کرسی قضاوت و فتوا نشست. رساله ای هم به نام عدالت [[علویه]] در موضوع احکام قضاوت و افتاء و شرایط قاضی و مفتی نوشته است. او کتاب‌های زیادی را از خود به یادگار گذاشت. 


==پانويس==