در حال ویرایش سبعینیه

از [[صوفیه]]. 

ایشان منسوب به شیخ قطب عبدالحق بن ابراهیم [[آندلس]]ی معروف به ابن سبعین می باشند. وی صوفی و فلسفی مشرب بوده است و کلماتی از او نقل شده که دال بر انحراف او از اسلام است. <ref>دائرةالمعارف القرن العشرین، محمد فرید وجدی، ج5، ص26</ref> 

[[ابن خلدون]] او را حافظ علوم شرعی و عقلی و سالک و مرتاضی می شمارد که آراء غریبی داشته است. وی ظاهراً به وحدت وجود قائل بوده است. [[محمد بن احمد ذهبی]] می گوید: «چنین مشهور است که وی می گفته پسر آمنه (یعنی [[رسول الله صلی الله علیه و آله]] ) به واسطه این که فرمود لا نبی بعدی <ref> [[الکافی]]، [[کلینی]]، ج8، ص26 / مسند [[احمد بن حنبل]]، ج8، ص278</ref> جای وسیعی را ممنوع کرده است». ابن سبعین را تکفیر کردند و در نتیجه از [[آندلس]] بیرون رفت. وی روزی در سال 668هجری قمری در [[مکه]] هر دو دست خود را فصد کرد و از خون ریزی جلوگیری ننمود، و آن قدر خون آمد تا جان داد. برخی نیز مرگ وی را سال 664 هجری قمری دانسته اند. <ref> [[التاج المکلّل]]، [[صدّیق حسن خان]]، ص160</ref>

== پانویس ==