سابقون

یا: راجعون، راجعون الی امیرالمؤمنین (علیه السلام)

این نام در اصطلاح رجال شیعه امامیه، به کسانی گفته می شود که بعد از بیعت با ابوبکر به علی علیه السلام رجوع کرده و به نوعی می خواستند بیعت با ابوبکر را نقض کنند.

مرحوم آیت الله سید مهدی روحانی به منبع خاصی ارجاع نداده است. در کتاب های رجالی، تنها این لفظ در روایتی مورد اشاره قرار گرفته است که شیخ طوسی در اختیار معرفة الرجال آن را نقل کرده است: «و سُئِل عن إبن مسعود و حذیفه، فقال لم یکن حذیفة مثل إبن مسعود: لأنّ حذیفة کان رکناً و إبن مسعود خلط و والی القوم و مال معهم و قال بهم، و قال ایضاً إنّ من السابقین الذین رجعوا إلی أمیرالمؤمنین (علیه السلام) أبوالهیثم بن التَّیهان و ابوایوب و خزیمة بن ثابت و جابر بن عبدالله و زید ابن ارقم و ابوسعید الخدری و سهل بن حنیف و البراء بن مالک و عثمان بن حنیف و عبادة بن الصامت، ثم ممن دونهم قیس بن سعد بن عبادة و عدی ابن حاتم و عمرو بن الحمق و عمران بن الحصین و بریدة الأسلمی و بشر کثیر». ترجمه: [از امام (علیه السلام)] پرسیده شد درباره ابن مسعود و حذیفه، پس فرمود حذیفه همانند ابن مسعود نبود. چرا که حذیفه رکن بود ولی ابن مسعود حق و باطل را درهم آمیخت و با آن قوم محبت داشت و به سوی آن ها میل کرد و برای آن ها سخن گفت. و بعد [امام] فرمود از زمره سابقین که به سوی امیرالمؤمنین علیه السلام رجوع کردند، ابوالهیثم بن التَیهان و ابوایوب و خزیمة بن ثابت و جابر بن عبدالله و زید ابن ارقم و ابوسعید الخدری و سهل بن حنیف و البراء بن مالک و عثمان بن حنیف و عبادة بن الصامت می باشند و در مرتبه پایین تر از آن ها قیس بن سعد بن عبادة و عدی ابن حاتم و عمرو بن الحمق و عمران بن الحصین و بریدة الاسلمی و خلق بسیاری می باشند. چنانکه پیداست لفظ سابقین در این روایت به معنای متقدمین از صحابه می باشند و از این روایت نمی توان به نام فرقه ای پی برد.