ابوعلی سینا

ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا فیلسوف و پزشک مشهور و کم نظیر ایرانی است. وی در سال 370 هجری قمری در بخارا به دنیا آمد. پدرش از پیروان اسماعیلیه مصر بوده و در دربار سامانیان به کار مشغول بوده است. ابن سینا از کودکی استعداد ویژه ای داشته و تا 18سالگی اکثر علوم روزگار خویش را فرا می گیرد. وی به سبب درمان بیماری نوح بن منصور سامانی، به وی نزدیک شده و از کتابخانه وی بهره مند می گردد. پس از چندی کتابخانه آتش گرفته و ابن سینا که در این زمان 18 سال داشته به این امر متهم می گردد. ابن سینا در بیست و دو سالگی پدرش را از دست می دهد و پس از چندی از بخارا خارج شده و سفرهای زیادی به شهرهای مختلف ایران بر وی تحمیل می شود. وی دربارهای بسیاری را دیده و فراز و فرودهای آنان را مشاهده می کند. ابن سینا در سال 428 هجری قمری در حالی که 58 سال داشت در اثر بیماری «قولنج» درگذشت. از وی کتاب ها و رسالات بسیاری به جای مانده است. دوران اقامت وی در اصفهان که پانزده سال آخر عمر وی را شامل می شود دوران آرامش وی بوده است. ابن سینا در اصفهان بیمار شده و در همدان وفات کرده است.