کُثَیر بن عبدالرحمن بن اسود

ابوصخر کُثَیر بن عبدالرحمن بن اسود بن عامر خزاعی شاعر مشهور عرب است. وی از نزدیکان عبدالملک بن مروان بوده و نزد بنی مروان از احترام خاصی برخوردار بوده است. واو به «کثیر غره» و «ابن ابی جمعه» معروف است. وی را به سبب کوتاهی قد به صورت مصغّر «کُثَیر» و به واسطه عشق به زنی به نام «غرّه»، «کثیر غرّه» خوانده اند. تاریخ نگاران وی را از شیعه و یا حتی از غلاة شیعه دانسته اند و آرایی هم چون قول به تناسخ را به وی نسبت داده اند. این شاعر که عمر بن عبدالعزیز وی را «اشعر الاسلامیین» لقب داده است، در سال 105 هجری قمری وفات کرده است.