محمد بن اسحاق قونوی
ابوالمعالی صدرالدین محمد بن اسحاق بن محمد بن یوسف بن علی قونوی رومی از عرفای بزرگ قرن هفتم هجری قمری، و از بزرگان علمای تصوف و از مشاهیر شاگردان محی الدین ابن عربی است. وی که تاریخ دقیق ولادتش معلوم نیست، در صغر سن پدرش وفات یافت و مادرش به زوجیت محی الدین درآمد و صدرالدین در محضر محی الدین پرورش یافت. علاوه بر علوم تصوف، در علوم شرع نیز مهارتی بسزا داشت.او از بزرگ ترین شاگردان ابن عربی شناخته مي‌شود. صدرالدین قونوی به واسطه آن که مادرش، همسر ابن عربی بوده ارتباط نزدیکی با ابن عربی داشته است. قونوی شافعی مذهب بوده و مکاتباتی با خواجه نصیر الدین طوسی داشته است. قطب الدین شیرازی از وی کسب حدیث کرده و مولوی رومی با او ارتباط داشته است. کتاب های مختلفی را به او نسبت مي‌دهند. صدرالدین قونوی درعلوم عقلی، نقلی و باطنی دارای مقام بوده است. [۱]
وی ابتدا منکر مولانا جلال الدین رومی بود ولی عاقبت به وسیله سراج الدین اُرموی سر به حلقه مخلصان او درآورد. صدرالدین در قونیه زاویه و مدرسه داشت و عده ای از بزرگان مانند فخرالدین عراقی با وی همنشین بودند و اصول تصوّف را از وی فراگرفته اند. وی در سال 673 هجری قمری وفات یافت. [۲]
پانويس
- ↑ الاعلام قاموس التراجم، خیرالدین زرکلی، ج6، ص30 / علی اکبر دهخدا، به نقل از ریاض العارفین ذیل عنوان صدر الدین / موسوعة الصوفیة، عبدالمنعم حفنی، ص486 / نفحات الانس، عبدالرحمان جامی، ص554
- ↑ دائرة المعارف فارسی، غلامحسین مصاحب، ج2، ص1561
