عبدالرحمن بن عبدالله همدانی

ابومصبح عبدالرحمن بن عبدالله بن صاحب همدانی کوفی مشهور به اعشی همدانی از شعرای مشهور قرن اول هجری قمری است. وی اصالتاً یمنی بوده و در سال 30 هجری قمری در کوفه متولد گردیده است. ابتدا در ردیف فقها و قرا بوده و با عامر شعبی (م: 103 هـ­ق) همنشین بوده است. وی اگرچه گرایشات شیعی داشته ولی بیشتر به زبیریان متمایل بوده و لذا شعر وی ستایش از ایشان را در بر دارد. اعشا در شعر خویش بر بنی امیه تاخته است. البته وی مدت کوتاهی به ایشان نزدیک شده ولی در مجموع با امویان رابطه تیره ای داشته است. سرانجام وی که در جنگی علیه حجاج بن یوسف شرکت جسته بود، دستگیر شده و به واسطه اشعاری که در هجو حجاج سروده بود، به قتل می­ رسد. این امر در سال 83 هجری قمری اتفاق افتاده است. شعر وی در ادب عرب به خصوص در بیان حماسه های سیاسی جایگاه بلندی دارد.